لوله های انتقال آب ها و فاضلاب ، بررسی اجمالی ویژگی های آنها (بخش سوم)

لوله های انتقال آب ها و فاضلاب در انواع و ابعاد گوناگون تولید و مصرف میگردند.

همان گونه که در بخش های قبل بیان کردیم.

هرکدام از لوله های انتقال آب ها و فاضلاب مزایا و معایت خاص خود را دارند.

در این بخش به ادامه معرفی، کاربرد، مزایا، و معایب لوله های انتقال آب ها و فاضلاب می پردازیم.

لوله های آزبست سیمانی

یکی دیگر از لوله های انتقال آب ها و فاضلاب، لوله آزبست سیمانی است.

لوله آزبست سیمانی، از سال ۱۹۱۸ در کشور ایتالیا ساخته شد.

این نوع لوله از مخلوط کردن نوعی ماده معدنی به نام آزبستور با مواد دیگر مثل سیمان پرتلند و آب تهیه گردید.

مهندسین از طریق پختن مواد مذکور و فشرده سازی آنها توانستند این لوله را تولید نمایند.

از لوله های آزبست به عنوان لوله های انتقال آب ها و فاضلاب و نصب فاضلاب اگو شهری استفاده میشود.

لوله آزبست هم اکنون در کشور ما و توسط کارخانه های ایرانیت (تهران، اصفهان)، فارسیت (درود و اهواز)، پرمیت (سیمان شمال)، و آذریت (تبریز) تولید میشود.

این لوله ها در سه دسته B، C و D تهیه میگردند.

این لوله ها از ۸۵ الی ۹۰ درصد سیمان و ماده هیدروکسی سیلیکات منیزیوم و ۱۰ الی ۱۵ درصد پنبه نسوز یا پنیه کوهی ساخته میشوند.

آخرین نوع لوله های انتقال آب ها و فاضلاب که به معرفی آن میپردازیم، لوله های بتنی است.

لوله بتنی تنها لوله های انتقال آب ها و فاضلاب هستند که با قطر زیاد و جهت انتقال و توزیع آب با فشار بالا استفاده میگردند.

همچنین از این نوع لوله ها به عنوان لوله های انتقال آب ها و فاضلاب در مسافت های زیاد نیز استفاده میکنند.

لوله های بتنی، از میله های فولادی و آهنی در هم تنیده در بین دو لایه بتن ساخته میشود.

این میله ها مقاومت زیادی در برابر فشار و لرزش های ایجاد شده در لوله های انتقال آب ها و فاضلاب دارند و از تخریب بتن جلوگیری میکنند.

این لرزش ها ناشی از جریان آب چر فشار ایجاد شده و منجر به تخریب لوله میشود.

این نوع لوله ها، برخلاف دیگر لوله های انتقال آب ها و فاضلاب ، حتماً باید در زیر خاک مدفون شوند.

با اینکار از تخریب در اثر فرسایش محیط محافظت میشوند.

لوله های بتنی، تنها در فاضلاب ثقلی مورد استفاده قرار گرفته چون مقاومت کمی در برابر فشارهای درونی دارند.

لوله های بتنی با قطر کمتر از ۶۰ سانتیمتر به صورت غیر مسلح و لوله های با قطر بالاتر به صورت مسلح تولید میشوند.

لوله های بتنی بسیار سنگین بوده و هزینه حمل و نقل بسیار بالاست.

در نتیجه در مسافت های کمتر از ۱۵۰ کیلومتر از آنها استفاده میگردد.

یکی دیگر از معایب این لوله ها، قرار دادن انشعاب و عوض کردن قطعات آسیب دیده است و باید از قبل شرایط آن محیا شود.

دیدگاهتان را بنویسید